آل خلیفه
پنداشتی آدم شده ای آل خلیفه!؟
شیطان مجسّم شده ای آل خلیفه!
محصول دَمِ غرب تویی بادکنک شاه!
آمیز قشمشم شده ای، آل خلیفه!
از عقل، نحیف
آمده ای لیک چه فربه-
از گردن و اِشکَم شده ای، آل خلیفه!
هربار که شیطان به سواری شده مایل
در محضر او خم شده ای، آل خلیفه!
یابو صفتی، شاخ و دمی هم که درآری
حیوان مسلّم شده ای ، آل خلیفه!
روزانه به وحشی گری بُلعجب خویش
چندیست که ملزم شده ای، آل خلیفه!
بحرین، دو دریاست یکی اشک و دگر خون
خونریز دمادم شده ای ، آل
خلیفه!
«مَن یُفسِد و
یَسفِک» که ملَک گفت تو بودی
خجلت ده آدم شده ای، آل خلیفه!
تو غرّه به سفّاکی و عالم همه داند
بدبخت دو عالم شده ای، آل خلیفه!
این است رکورد
تو که از اسفل سافل
صد مرتبه هم کم
شده ای،آل خلیفه!
ای شوم تر از
نحر کن ِ ناقه ی صالح
چون زاده ی مُلجم شده ای، آل خلیفه!
هتّاک به قرآنی و ویرانگر مسجد
کافر صفت از دم شده ای، آل خلیفه!
هیهات حسینی به لب خلق و تو غافل-
از شور محرّم شده ای، آل خلیفه!
وقت است ببینیم که با آل سعودت
واصل به جهنّم شده ای، آل خلیفه!
شعر از بولفضول الشعرا
